zaterdag 6 augustus 2011
EU-Landbouwministerraad negeert de bedreiging van het voortbestaan voor melkveehouders
EU-Landbouwministerraad negeert de bedreiging van het voortbestaan voor melkveehouders
Bij de onderhandelingen over de Hervorming van het zuivelbeleid verzet de EU Landbouwministerraad zich koppig tegen belangrijke stappen vooruit, zoals een monitoringscommissie en verplichte contracten voor melkverwerkers in de gehele EU
Brussel/ Hamm, 06.10.2011: „Het is onbegrijpelijk hoe de EU Raad met zijn koppige houding de weg naar belangrijke stappen vooruit op de zuivelmarkt, regelrecht verspert“, aldus de president van de European Milk Board (EMB), Romuald Schaber. Momenteel voeren het EU parlement, de EU Commissie en de EU Landbouwministerraad onderhandelingsgesprekken over het Melkpakket – een eerste hervorming van de melkmarkt. „Zoals uit de eerste schriftelijke rapportage van de Landbouwraad blijkt, negeert de Raad de voorstellen die het EU Parlement heeft ingebracht en die tenminste enkele kleine stappen vooruit konden betekenen bij het overwinnen van de crisis“, vervolgt Schaber.
Het parlement stelt bijvoorbeeld een EU-brede verplichting voor contracten tussen producenten en melkfabrieken voor, waartegen de Landbouwministerraad zich verzet. Door deze contracten, die zich oriënteren op de productiekosten en uitonderhandeld worden door producentenorganisaties die producenten vertegenwoordigen van meerdere melkfabrieken, bestaat voor producenten de kans om een eerlijke prijs voor hun melk te ontvangen.
Dit resultaat wordt niet bereikt als – zoals de Landbouwraad ogenschijnlijk wil –ieder afzonderlijk land beslist of hij contracten verplicht invoert of niet.
Het schriftelijke rapport van de Landbouwraad toont verder aan, dat men ook de zogenoemde monitoringscommissie, die het parlement heeft voorgesteld na gesprekken met de EMB, niet worden opgenomen in de uiteindelijke Melk Markt Verordening. Dit instrument zal volgens het parlement onder andere marktcijfers over het volume, melkprijs en kosten bevatten. Zelfs al is hier nog geen actieve volumeregulering mee geregeld, dan zou de monitoringscommissie als markttoezichthouder een begin zijn.
„Alleen door een monitoringscommissie kan na de afloop van de quotering worden verhinderd, dat in de EU schadelijke overschotten worden geproduceerd en de markt nog dieper in een crisis wegzinkt“, verklaart Schaber de betekenis van een dergelijk instrument.
Problematisch is ook dat de Landbouwministerraad van plan is om de producentenorganisaties, die voor melkproducenten contracten moeten uit onderhandelen, qua volume sterk te beperken. 33 Procent van het nationale melkaandeel en 3,5 procent van het EU-aandeel zijn te gering om producentenorganisaties de nodige onderhandelingskracht te geven. Melkfabrieken bereiken wel niveaus van 95% van de nationale markt. Daarmee kunnen ze een producentenorganisatie die dit aandeel nooit mag bereiken, de contractvoorwaarden – en daarmee een ontoereikende lage melkprijs – eenvoudigweg dicteren.
Terwijl in de EU tot nu toe de EU Landbouwraad en de Commissie alles alleen hebben beslist, is nu ook het parlement bij besluiten betrokken. Het is echter nog maar de vraag of deze democratischer besluitvorming ook werkelijk wordt gerealiseerd. “Zoals men nu jammer genoeg kan zien, schijnt het oude tweespan – Landbouwraad en Commissie – wederom de parlementaire mening niet op te willen nemen“, bekritiseert Schaber de situatie in Brussel. Wil men in de politiek de melkcrisis werkelijk oplossen of hierover alleen maar een beetje druk doen? Niets doen, zal in de EU al snel leiden tot Zwitserse toestanden. In 2009 heeft de Zwitserse politiek het melkquotum afgeschaft zonder een verstandige opvolgregeling voor de melkmarkt te regelen. De producentenprijzen bevinden zich sindsdien in een neerwaartse spiraal. Voor de Europese melkveehouders is het niet te begrijpen, hoe lichtvaardig en onwetend men in het bijzonder in de EU Landbouwministerraad, kansen verspeelt om de melkmarkt in evenwicht te brengen en om te gaan met de zware crisis. De problemen in de melkveehouderij worden niet serieus genomen; de protesterende melkveehouders worden over het hoofd gezien. Men heeft vergeten, dat het hun protesten waren, die de politiek gedwongen heeft, de situatie in de melksector op de politieke agenda te zetten.