woensdag 11 mei 2011auteur: Sieta van Keimpema
Week 19 - In de pers
Week 19 - In de pers
Met onze EMB en DDB-demonstraties en acties hopen we de (inter)nationale pers te interesseren. Zodat onze boodschap voor de samenleving én de eigen achterban duidelijk is. We combineren daarom acties en demonstraties altijd met een persconferentie. Op de persconferentie en de demonstratie van de EMB op 4 mei j.l. kwam een horde pers af wat resulteerde in publicaties met interviews en foto's in meer dan 49 radio- en tv-programma's, kranten, tijdschriften en weekbladen in diverse Europese landen. Een prima resultaat.
Fantastisch was het ook weer dat we met een mooie groep DDB-leden naar Brussel konden afreizen. Onze acties staan en vallen met de inzet van onze leden die met hun groene shirts, blauwe DDB-petten en -borden zo herkenbaar zijn. Bedankt daarvoor mensen!
Dat berichten in de pers ook tegen je kunnen werken omdat de desbetreffende berichtgeving niet zorgvuldig is geverifieerd bij de betrokkenen, moest ik de afgelopen weken tot twee keer toe constateren in de Nederlandse agrarische pers.
Berichtgeving die niet klopt is heel vervelend omdat daardoor een verkeerd beeld ontstaat. Bovendien worden rectificaties (voor zover de agentschappen bereid zijn die te publiceren) door lang niet iedereen gelezen waardoor je blijft uitleggen dat bepaalde zaken even anders zaten. Niet-correcte berichtgeving ontstaat vaak wanneer berichten worden overgenomen van buitenlandse sites. De twee berichten over EMB-organisaties die nu verkeerd in de pers zijn gekomen, gingen over Die faire Milch in Duitsland (Nieuwe Oogst 23 april) en over het Franse akkoord in de varkenssector over doorberekening van de voerkosten in de afzetprijs (Agd).
Volgens de site van Nieuwe Oogst heeft de Duitse rechtbank in Landshut bepaald dat:
– de BDM het merk Die faire Milch niet meer in de schappen mag zetten,
– het een slogan betreft die voortkomt uit een boerenprotest
– de BDM geen reclame meer mag maken dat de melk uitsluitend uit Beieren komt.
En dat klopt allemaal niet: Die faire Milch mag in een ongewijzigde verpakking met de bijbehorende reclames, nog steeds in de schappen staan totdat het hoger beroep in deze zaak heeft gediend. Een hoger beroep dat toegewezen is omdat in de uitspraak een paar constateringen staan waarover gerechte twijfel bestaat.
Zo stelde de rechtbank dat de melkveehouders gemiddeld niet 40 cent per liter melk uitbetaald hebben gekregen. Dat stelt Die faire Milch ook niet: op de verpakking staat heel duidelijk dat een deelnemende melkveehouder van iedere verkochte liter Die faire Milch 40 cent ontvangt, en niet automatisch voor ieder liter melk die hij produceert. Tevens is Die faire Melk geen slogan maar een geregistreerd merk dat in meerdere Europese landen op de markt is.
Een belangrijk punt in de uitspraak was de twijfel van de rechtbank over wat 'fair' is. Juist dit punt heeft voor veel onrust bij andere fair trade organisaties gezorgd. Want hoe zal voor hen dan het oordeel uitvallen over hun producten? Een punt waar Nieuwe Oogst niet over bericht.
De berichtgeving van Nieuwe Oogst, lijkt letterlijk overgenomen van het persagentschap van de Duitse Bauernverband en is onvolledig. Iets wat voorkomen had kunnen worden door bij de BDM (die Die faire Milch op de markt brengt) na te vragen wat hun commentaar is. Zelfs met het bezoeken van de BDM-site had de Nieuwe Oogst al betere en meer onafhankelijke informatie kunnen krijgen dan zij nu hebben gepubliceerd. De Duitse berichtgeving had weinig met journalistiek te maken maar veel meer met een organisatie (Bauernverband) die zijn concurrent (BDM) in de belangenbehartiging de vliegen probeert af te vangen.
En dan de berichtgeving over het Franse akkoord over doorberekening van de voerkosten in de afzetprijs. Volgens Agd heeft Coordination Rurale (CR), de overkoepelende organisatie waartoe ook het Franse EMB-lid Opl behoord, dit akkoord mede ondertekend. En dat blijkt niet te kloppen, wanneer ik navraag bij een Opl bestuurder.
De Coordination Rurale heeft het akkoord niet alleen niet ondertekend maar heeft ook zijn ongenoegen laten blijken over het akkoord middels een persbericht. Daarin maakt de CR ook duidelijk waar een groot probleem van de prijsvorming in de Franse voersector schuilt: in Frankrijk moet alle graan verplicht via een graanhandelaar verhandeld worden en mogen boeren niet zelf onderhandelen. Over 'vrije handel ' gesproken! Politici die blijven volhouden dat boeren 'best een positie in de markt hebben' zouden zich toch de ogen uit het hoofd moeten schamen?
Het Franse akkoord is niets anders dan een wassen neus aldus CR, dat er ongetwijfeld voor gaat zorgen dat voerhandelaren hun producten buiten Frankrijk zullen kopen om zo het akkoord te omzeilen. ( zie het vertaalde CR-persbericht onder deze link www.ddb.nu).
Taalbarrières en tijdsdruk zijn voor de pers een grote hobbel. Toch dring ik er bij hen op aan om berichten vóór publicatie te verifiëren bij beide betrokkenen. Dat is professioneel én eerlijker.
De DDB is altijd bereid om navraag te doen als het EMB organisaties aangaat, omdat we inmiddels een prima agrarisch nieuwsnetwerk hebben opgebouwd in Europa. We kunnen voor contactpersonen zorgen zodat er minder journalistieke uitglijders worden gemaakt. Rectificaties staan 'armoedig' en bereiken niet iedereen. En foute of onvolledige nieuwsberichten in de media werken de schijn van partijdigheid in de hand. En daar is niemand bij gebaat. Leve de persvrijheid, één van onze belangrijkste verworvenheden!
Sieta van Keimpema, DDB Voorzitter